Milli Şuranın sədri, tarixçi alim Cəmil Həsənli ilə Amerikada mühacirətdə yaşayan sabiq spiker Rəsul Quliyev arasında ciddi qarşıdurma yaşanır. Onlar öz facebook səhifələrində bir-birilərinin ünvanına ağır ittihamlar səsləndirirlər.
Artıq söz savaşı təhqirə belə keçib. Təkcə C.Həsənli və R.Quliyev bir-birini aşağılamır, onların paylaşdıqları statusların altında tərəfdarları liderlərini müdafiə etməklə yanaşı, əks düşərgəni ən ağır formada təhqir edirlər. Hər şey eks-spikerin bir statusu ilə başlayıb…
Həmin statusu təqdim edirik: “Zaqafqaziya adlandırılan 3 respublika 1918-ci il 27-28 mayda müstəqillik alıb. Hər 3-ü müstəqilliyini 1920-21-ci illərdə itirib. Azərbaycan birinci və öz xoşu ilə, heç bir müqavimət göstərmədən, Ermənistan 6 ay 5 minə yaxın əsgəri öldürüləndən, Gürcüstan isə 9 ay 10 min qurban verəndən sonra müstəqilliklərini itiriblər. Hər 3 ölkə eyni rejimdə 70 il yaşayıblar. Müstəqilliklərini geri qaytarmaqda tərs ardıcıllıqla, yəni əvvəl Gürcüstan, ondan bir qədər sonra Ermənistan, Azərbaycan isə sovetlər dağılandan sonra məcburən axırıncı müstəqilliyini elan edib. Gürcüstan və Ermənistan 1991-ci ilin aprelində ”sovet ittifaqının tərkibində qalmaq istəyirsən\” referendumunda “biz müstəqilik və sovetləri tanımırıq” deyib və iştirak etməyib. Azərbaycan isə nəinki iştirak edib, hətta 80 faizə yaxın əhali “bəli, qalmaq istəyirik” deyib.
Biz gürcü və erməni kimi olmamağımızla, yəni hökumətə heç bir təsir göstərə bilməməyimizlə fəxr edirik. Millət, nəhayət, anlamalıdır. İstər 1991-ci il referendumu, istərsə də bu günə qədər keçirilən seçkilərin saxtalaşdırılması camaatın birbaşa iştirakı ilə baş tutur. Millət anlamalıdır, saxtalaşdırmaq ancaq hökumətin qorxmadığı, xalqı adam hesab etmədiyi ölkələrdə ola bilər\”.
Milli Şura sədri sabiq spikerin statusunda Azərbaycan xalqının təhqir olunduğunu qeyd edərək, ona geniş yazı həsr edib: “Rəsul Quliyevin son yüz ildə Zaqafqaziya xalqlarının keçdiyi tarixi yol haqqında bir statusunu oxudum. Qonşu Ermənistan və Gürcüstanla müqayisəli formada yazılmış bu status bütövlükdə Azərbaycan xalqının alçaldılmasını, onun aşağılanmasını özündə ehtiva edir. Əlbəttə, buna əhəmiyyət verməmək də olardı. Çünki dəfələrlə Rəsul Quliyev tarix və reallıqla uyğunlaşmayan mülahizələr söyləsə də, biz buna əhəmiyyət verməmişik. Öz fərdi problemlərini həll etmək, vətənə dönüşünə razılıq almaq üçün bir müddət bu adam gecə-gündüz müxalifətin ünvanına hədyanlar söylədi, arada mənim ünvanıma da təhqiramiz ifadələr səsləndirdi. Doğrusu, əhəmiyyət verməməyə çalışırdım. Həm də, fikirləşdim ki, əgər adam çox böyük zəhmət çəkib 48 dəqiqəlik videomaterial çəkib paylaşıbsa və altı ay ərzində sosial şəbəkələrdə cəmi 94 nəfər bu materiallara baxırsa, onunla mübahisə etməyin nə mənası var.
Əslində Rəsul Quliyev Simferopol məzhəkəsindən sonra Azərbaycan cəmiyyəti üçün öz cazibəsini itirib…
R.Quliyevin “Azərbaycan birinci öz xoşu ilə” müstəqilliyini itirib ifadəsi həmin cümhuriyyət uğrunda canını fəda etmiş minlərlə əsgərin, zabitin, cümhuriyyət sevdalısı olan insanların ruhuna açıqca bir həqarətdir…
Adam 15 ildən artıqdır işsiz-gücsüz Amerikada oturub, tarixi belə kobud şəkildə təhrif etməmək için özünə əziyyət verib iki kitab belə oxumur. Deyək, başqa kitablara əli çatmır, dünyanı özünün cazibəsinə salmış “Əli və Nino” əsərinidəmi oxumamış bu adam? Oxumuş olsaydı, ölkədən çıxmaq imkanları olduğu halda minlərlə vətənsevər gəncin işğalçılara qarşı necə döyüşdüyü, necə fədakarlıqla öz canlarını iki yaşlı cümhuriyyət üçün qurban verdiyini görərdi. Yalnız Gəncədə 1920-ci ilin may ayının sonlarında 10 min adamın həyatı bahasına başa gələn mübarizə müqavimət deyildimi?
İndi Azərbaycana gəlməyə cəsarəti çatmayan və Bakı əvəzinə Simferopolda eniş edən, mübarizə əzminə görə erməniləri və gürcüləri bizə örnək verən Rəsul Quliyevdən soruşmaq lazımdır ki, təkcə bir şəhərdə dirəniş göstərib həyatlarını qurban vermiş 10 min adamın haqqına niyə təcavüz edirsən? Bəs bu adamların apardığı mübarizə mübarizə deyildi? Bunun adını nə qoyasan?
Rəsul Quliyev, sadəcə olaraq, tarixi prosesi öz fikir və mülahizələrinə uyğunlaşdırmaq üçün onu olduğu kimi deyil, baş-ayaq formada təqdim edib. Qırmızı ordu 1920-ci ilin noyabr ayının 29-da bir güllə atmadan belə Ermənistana daxil olub və heç bir müqavimətlə qarşılaşmadan İrəvanı tutub. Devrilmiş daşnak hökumətində müqaviməti təşkil edəcək general Dro Kanayan bolşeviklərlə sazişə girib, yeni sovet hökumətində hərbi komissar postunu tutmuşdu. Həmin vaxt ermənilərin nəinki 6 ay, heç altı dəqiqə müqavimət imkanları yox idi. Nəinki müqavimət imkanları, heç Ermənistan hökuməti yox idi. 1920-ci il noyabrın sonlarında Şərq cəbhəsinin komandanı Kazım Qarabəkir paşa başda olmaqla, türk qoşunları Gümrüyə yetişmiş, Ermənistan sadəcə diz çökməmiş, iflas etmiş, tabuta qoyulmuşdu.
Tiflis də eyni qaydada bolşeviklərin əlinə keçmişdi. R.Quliyevin bizə nümunə göstərdiyi Gürcüstan hökuməti 1919-cu ilin iyun ayının 16-da imzaladığı saziş əsasında bolşevik işğalına qarşı Azərbaycana kömək etmək əvəzinə Rusiya bolşevikləri ilə gizli əlaqəyə girib müəyyən güzəştlər müqabilində ruslara yardım etdilər. Yəqin ki, R.Quliyev özünün də yaxşı bilmədiyi 1921-ci ilin fevralında Simon Vratsyan başda olmaqla, Ermənistandakı qiyamı, Gürcüstanda 1924-cü ilin avqustunda baş vermiş antisovet üsyanı nəzərdə tutub Azərbaycan xalqını aşağılayır.
R.Quliyev elə danışır ki, sanki içində olduğu milli hökumətin devrilməsində iştirak etməyib. Adam parlamentin sədri ola-ola rəhbərlik etdiyi qurumun səlahiyyətlərinin məhdudlaşdırılmasında iştirak edib. İştirakı ola-ola indi xalqı günahlandırmaq ən azından siyasi yekəxanalıqdır. Amerikada xanənişin olub yüksək materiyadan danışmaq olar. Amma adamdan soruşarlar ki, sən də bu xalqın bir nümayəndəsisən, xalq 20 ildir sənli və sənsiz zəlalətin içindədir. Hansı xidməti göstərdin bu xalqa ki, indi də əvəzini umursan\”.
R.Quliyev də öz növbəsində şəxsi hesabından C.Həsənliyə sərt cavab verib: “2013-cü il prezident seçkilərində 65 faiz səs topladığını elan edən, tarixdən başı çıxmayan, ancaq özünü professor adlandıran bir şəxs növbəti cızmaqarası ilə xalqı növbəti dəfə çaşdırmağa cəhd edir. Sifarişlə gah 100 minlərlə azərbaycanlını qanına qəltan etmiş M.C.Bağırovun şəninə dastan yazan bu şəxsin cəfəngiyyat deməkdən başqa bir işi yoxdur. ”Mənə xalqın 65 faizi səs veribdir\” deyən bir şəxsin özünün mitinqinə min nəfər belə toplaya bilməməsindən rüsvayçı bir hal ola bilərmi? 2013-cü ildən bu günə qədər mən müxalifəti yox, bu hökuməti gücləndirən bu şəxsin rəhbərlik etdiyi Milli Şuranı tənqid etmişəm… Özünü görkəmli ‘’tarixçi’’ adlandıran bu şəxs, əgər elementar analiz apara bilsəydi, tarixin elementar baza qaydalarından xəbəri olsaydı, günahını dərk edərdi. Həyatda heç kimə heç vaxt heç bir xeyri dəyməyən və bundan sonra da dəyməyəcək bu şəxs heç olmazsa ziyan vurmasaydı, xalqı kölələşdirməkdə rol oynamasaydı, onun yazdığı cızma-qaraya cavab verməmək olardı. Yazımda proseslərin mahiyyətini izah etməyə çalışmışam. Bu insanın yazısına bax, 27 may yox, 26 may olub. Bu yaşda adamın hələ də dəcəl uşaq təfəkkürü ilə yaşaması dəhşətdir… Bu adam hansı olmayan biliyini göstərmək istəyir və nə demək istəyir başa düşmək olmur. Azərbaycan parlamenti öz qərarı ilə hakimiyyəti bolşeviklərə verib. Bu elementar məsələni anlamaq üçün professor olmaq lazım deyil… 2005 Simferopol hadisəsini şou adlandıran adamdan nə gözləmək olar? Sadəcə olaraq, bu adam yalandan, şər və böhtandan yoğrulmuş birisidir, xalqa heç olmazsa ömrünün finişində xidmət etmək istəyirsə, susmalıdır\”.
R.Quliyevin Azərbaycanda rəsmi nümayəndəsi kimi tanınan Gələcək Azərbaycan Partiyasının sədri Ağasif Şakiroğlu da C.Həsənliyə cavab verib: “Kim olduğunuzu unutmusunuzsa, yaddaşınızı təzələyə bilərik.
– 300 mindən çox Azərbaycan xalqının qanına əli batmış Mircəfər Bağırova kitab yazan sən deyilsənmi, Cəmil Həsənli?
– Parlamentdə sövdələşmə ilə təyin edilən deputat sən deyilsənmi, Cəmil Həsənli?
– Korrupsioner Fərhad Əliyevin hüquqlarının müdafiə komitəsinin sədri sən deyildinmi, Cəmil Həsənli?
– 2010-cu ildə deputat seçilməyəcəyin sənə deyiləndə Prezident Aparatında uşaq kimi ağlayan sən deyilsənmi, Cəmil Həsənli?!
Sənin Rəsul Quliyevə dil uzatmağa, söz deməyə mənəvi haqqın çatmır. Yerini bil, həddini aşma, yaşından utan\”.
İnterpress.az
